Kot balijski (kot balinese) to rasa, która pojawiła się w zasadzie całkiem przypadkiem i to na skutek mutacji w miotach kotów rasy syjamskiej. Początkowo koty tej rasy nazywano kotami syjamskimi długowłosymi. Z czasem jednak chcąc łatwiej odróżniać obie rasy, nadano jej nazwę balinese – na polskie balijski.
Kot balijski jest kotem przede wszystkim dość długim, wysmukłym i zarazem muskularnym. Głowa przybiera postać trójkąta równobocznego, bez zbędnych wklęsłości w okolicach wąsów. Oczy tego kota mają kształt migdałów, ułożone skośnie względem nosa. Mają kolor niebieski. Uszy z kolei są są całkiem duże i szerokie u nasady, a przy tym jeszcze dość szeroko rozstawione. Sierść kota balijskiego jest delikatna w dotyku, lśniąca i przede wszystkim przylegająca do ciała. Jego ogon jest długi i zarazem dość cienki.
Koty balijskie są kotami, które dość silnie przywiązują się do swojego właściciela. Należy do kotów raczej towarzyskich. Uwielbiają zabawy, więc zapewne dogadają się ze starszymi dziećmi. Kot balijski jest zdecydowany i bardzo wrażliwy, a przy tym ekstrawertyczny. Bywa naprawdę bardzo głośny. Nie stwarza problemów, kiedy musi przebywać w mieszkaniu. Z reguły domaga się, aby właściciel poświęcał mu jak najwięcej uwagi i czasu. Jest to kot niewątpliwie pogodny i energiczny. Nie należy do kotów ospałych i spowolnionych. Zawsze i wszędzie go pełno.
Pielęgnacja kota balijskiego w zasadzie nie sprawia problemów głównie z uwagi na to, iż sierść pozbawiona jest podszycia. Trzeba tylko pamiętać, że koty tej rasy są bardzo wrażliwe na skoki temperatury. Dlatego najlepiej zapewnić im stały pobyt w mieszkaniu. Koty orientalne, a w tym właśnie kot balijski ma skłonności do tycia, co bardzo łatwo może przerodzić się w nadwagę. Z tego powodu należy zwrócić szczególną uwagę na dietę swojego kota.
